Ρίχνοντας μια σύντομη ματιά στη διαδικασία εκπολιτισμού της ανθρωπότητας, μπορούμε να δούμε ότι η μετάβαση από τους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες στους γεωργούς προήλθε από τον ανταγωνισμό για τους πόρους, καθώς η γεωργία απέδιδε περισσότερη ενέργεια από τη συλλογή τροφής. Από αυτό προέκυψε η εξημέρωση των φυτών και των ζώων, η οποία, όπως μας πληροφορούν οι αρχαιολόγοι, εμφανίστηκε ανεξάρτητα σε διάφορα μέρη του κόσμου μεταξύ 11.000 και 5000 π.Χ.
Η οικοδόμηση του πολιτισμού, όπως την ξέρουμε, χρονολογείται από αυτά τα αρχικά περιστατικά εξημέρωσης που εμφανίστηκαν μετά το τέλος της Εποχής των Παγετώνων. Εκείνη την εποχή, φαίνεται ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δημιούργησε μια γεωγραφική περιοχή της οποίας οι συνθήκες ήταν καταλληλότερες για τους ανθρώπους να καλλιεργούν καλλιέργειες και να συγκεντρώνονται μαζί. Στην περιοχή της νοτιοδυτικής Ασίας, γύρω από τις περιοχές που σήμερα είναι γνωστές ως κοιλάδες του Τίγρη, του Ευφράτη και του Ιορδάνη - η λεγόμενη Γόνιμη Ημισέληνος - εμφανίστηκαν εξημερωμένα φυτά και ζώα. Με τη σειρά της, αυτή η υψηλή συγκέντρωση εξημερωμένων πόρων έδωσε το έναυσμα για τη μετάβαση από τη συλλογή τροφής στη γεωργία.
Δίκτυα πόλεων εξαπλώθηκαν στη Συρία και το Λεβάντε και στο Ιράν, πριν τελικά ξεφυτρώσουν στην Ευρώπη. Ωστόσο, καθώς ορισμένες από αυτές τις πόλεις και τα κράτη μεγάλωναν και αναπτύσσονταν, αντιμετώπιζαν το ίδιο μοτίβο προβλημάτων σχετικά με τους πόρους. Η λύση ήταν να μετατραπούν σε αυτοκρατορίες. Αυτό είναι το γνωστό πλέον μοτίβο σε όλη την κοινωνική εξέλιξη του είδους μας. Σε αδρές γραμμές, το μοτίβο μοιάζει ως εξής:
Μεγαλύτερη αύξηση του πληθυσμού - Πιο πολύπλοκος τρόπος ζωής - Μεγαλύτερη ανάγκη για πόρους - Αυξημένη στρατιωτική ανάπτυξη - Οικοδόμηση αυτοκρατοριών - Αποικισμός με τη βία ή με ύπουλο εξαναγκασμό
Αυτό το υποκείμενο μοτίβο χαρακτήρισε το είδος μας καθώς περάσαμε από τους κυνηγούς-συλλέκτες και τους αγροτικούς πολιτισμούς, στις πόλεις-κράτη, στη βιομηχανοποιημένη κοινωνία και τώρα που βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός πλανητικού σταδίου ανάπτυξης.
Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της φάσης μετά την Εποχή των Πάγων είναι ένας πληθυσμός επτά δισεκατομμυρίων στον πλανήτη Γη. Σε αυτό προστίθενται τεράστια διασυνδεδεμένα (αλλά εξαιρετικά άνισα) δίκτυα που τροφοδοτούν τη ροή της ενέργειας, των πόρων, των υλικών, της χρηματοδότησης, των πληροφοριών και των επικοινωνιών. Πράγματι, αν ρίξουμε μόνο μια σύντομη ματιά σε ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του σημερινού παγκοσμιοποιημένου κόσμου μας, θα μπορούσαμε να κάνουμε το λάθος να πιστέψουμε ότι ήδη ζούμε σε μια πλανητική κοινωνία.
Απόσπασμα από την 3η συνάντηση του ΔΩΡΕΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥ διαδικτυακού σεμιναρίου με τίτλο «Κβαντική Οικονομία στην Αυγή της Ακασικής Εποχής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου